Aurretik izandako beste izurriekin alderatuta, COVID-19aren berezitasunetako bat da haren gaineko informazioa sortu ahala iristen dela gizartera, alderdi guztiei buruzko jario etengabean: zenbat hildako, ospitaleratu eta kutsatu eragiten ari den eta non; noiz hasiko diren txertaketak eta nola egingo den dosien banaketa; zertan ari diren ikertzen eta zein diren azken aurrerapenak; zer neurri hartu diren tokian-tokian...
Unean uneko informazioaren gaindosiak, hainbati nekea eta antsietatea eragiteaz gain, zaildu egiten du ikuspegi osoa eta neurritsua izatea. Horren adibide garbia da Erresuma Batuan identifikatu duten SARS-CoV-2aren aldaera berriak sortutako erantzuna. Nonbait, dituen mutazioek kutsakorragoa egiten dute, eta, badaezpada ere, herrialde batzuek bertan behera utzi dituzte handik datozen hegaldiak, ez dadin haienean ere zabaldu.
Hori ikusita, ez da harritzekoa batzuek beldurra sentitzea, egoera are okerragoa izan daitekeelakoan. Noiz eta bazirudienean tunelaren amaierako lehen argi-izpiak ikusten hasiak ginela, txertoei esker. Eta txertoak ez badira eraginkorrak aldaera berriarekiko? Edo, aldaera honekiko eraginkorrak izanda ere, gerta liteke berriz mutatzea, eta txertoek eraginkortasuna galtzea? Zentzuzko galderak dira, baina, une hauetan, batzuen beldurraren bazka ere badira, aldi berean.
Artikulua osorik irakurtzeko, egin sartu hemen