Iosuren burutazioa zentzuzkoa izanagatik, pena ere bada, Iosu Isaias Villanueva Castrok (Zarautz, 1987) –horixe da Isuoren izena oholtzatik kanpo– badu-eta zer kontatu. Bakarka zein Kezman kidearekin (Jon Murua) sortzen du musika, goxo eta leuna, garrasika ere ikusi ahal izan dugu orain gutxi MKT taldearen ibilbidea amaitu bitarte, Txost! talde jostarian aritzen da, Mukuru zigiluari forma eman nahian saiatzen da eta beste mila saltsatan ere badabil musikari alderraia. Pentsa, konspirazioei buruzko saio bat egiteko tartea ere hartzen du Morgan Ilarramendi kidearekin batera Urretxu-Zumarragako KKinZona irratian, Sokaren Itzala deitua.
Musikaren munduko tasun eta keriez aritu bitartean, Txost! lurraren barruan sortutako talde bat dela eta Mursego narrastiarra izan litekeela ere iradoki du, baina halakoak elkarrizketaren azken bertsiotik kanpo uztea deliberatu dugu. Konplot irudimentsuen amutik haratago, hari-mutur ezin interesgarriagoak eskaintzen baitizkigu zarauztarraren jardunak bestela ere.
Zeintzuk dira zure lehen musika oroitzapenak? Zeintzuk izan ziren zure musika jardunaren hastapenak?
Etxetik datorkit musikarekiko zaletasuna, gurasoak oso musika zaleak izan baitira. Txikitan ez nuen halako interesik adierazi baina 14-15 urterekin etxean zegoen nire amaren gitarrarekin jolasean hasi nintzen, oraindik erabiltzen dudan gitarra berberarekin. Lagun artean ere afizio pixka bat sortu zen gerora MKTko kide izango zen Iñigo Fernandez lagunari Betizu saioko zozketa batean gitarra elektriko bat tokatu zitzaionean. Oso musikazalea zen bera eta bere etxera joaten ginen gitarra haren distortsioarekin jolastera, liluraturik (barreak). Ni gitarra klasikoarekin aritu nintzen gehienbat baina ez nuen metodorik jarraitu ikasteko, jolasean eta kontzertuetan ikusten nuena imitatuz hasi nintzen. Gainera, beti izan dut sortzeko joera gehiago besteen kantuak jotzeko baino. Agian hobe hori ere gehiago egin izan banu, teknika asko ikasten baita horrela… Era horretan hasi ginen eta Zarauzko Putzuzulo gaztetxearen sorrerarekin batera hasi genuen MKT taldea.
Putzuzulok garrantzia handia izan zuen MKTren sorreran, ezta?
Bai, bai. Manuela gaztetxe zaharraren eta Putzuzulo gaztetxe berriaren arteko urte haietan hasi ginen gu suspertzen, gazte asanbladan parte hartzen eta abar. Guretzat eta gure ingurukoentzat oso une eferbeszentea izan zen, antzeko kezkak zituen jende asko ezagutu genuen, Zarauzko mugimenduaren berri izan genuen, punk eta hardcore mugimendu handia zegoen… horrela hasi genuen taldea. Instrumentuekin artaburu batzuk ginen, ez genekien ezer ondo jotzen baina inguruko mugimenduak bultzatu gintuen musikan hastera.
Zuek, dena dela, emo kutsuko musika egiten zenuten eta hori ez da horren arrunta izan euskal hardcorean.
Bai, baina hori beranduago etorri zen. Hasieran seikotea osatu genuen eta zarata gogorra egiten genuen. Gutxi iraun zuen horrek, dena dela, eta talde erdiak utzi zuenenean hirukote moduan finkatu genuen gure soinua gehiago. Beste eragin batzuk jaso genituen, musika ezberdina entzuten hasi baikinen. Dut, Fugazi eta horrelakoak. Argi berri bat sartu zitzaigun, niretzat oso interesgarria zena eta herrian zeuden beste eraginekin nahastu genuen.