guau-guau, au-au, txau-txau, ttau-ttau, tau-tau. 1) onomat. Txakurraren zaunka. 2) iz. Haur. Txakurra.
Haurren hizkeran au-au eta guau-guau txakurrak (animalia bera) izendatzeko erak dira, baina, era berean, baita txakurraren zaunkaren onomatopeia ere; txakur handiak au-au egiten badu ahoa zabalduz, txikiak txau-txau edo ttau-ttau egiten du, eta bien artekoak egingo du neurriko tau-tau delakoa.