Lamara

lamara. 1) iz. Bero handia dagoen toki batetik datorren edo irteten den beroaldia; bero-bafada.

lamara, bero-lamada. 21) iz. Bero-bolada; batik bat, eguraldi beroak sortutakoa.

Lamara deitzen zaio leku bero batetik (labe batetik, esaterako) irteten den beroaldiariari, edo toki bero batek sortzen duen bero-bafadari: labea irekitzen duten bakoitzean honaino iristen dituk lamarak. Hego-haizea dabilenean erabiltzen da maiz lamara edo bero-lamara. Horrela, hego-haizeak bero-bafadak ekartzen dituenean, esan ohi da: hau duk bero-lamara!