aztarren. iz. Zah. Arrastoa; aztarna.
Zenbaitetan arrastoa adierazi nahi du (goizeko buruko minaren aztarrenik gabe nago); beste batzuetan aztarna, gertatutakoaren arrastoa (desagertu zen eta inork ez zuen haren aztarrenik atera). Inoren edo ezeren aztarrenik ez edukitzea dainoren edo ezeren seinalerik ez edukitzea, inori edo ezeri buruz ezagutzarik ez izatea. Zerbaiten aztarrenak atera, berriz, zerbait horren arrastoa aurkitzea da, zerbaiti buruzko seinaleak edo informazioa lortzea, eta aztarrenik ez atera, seinalerik ez aurkitzea, zerbaiti buruzko arrastorik edo informaziorik ez lortzea.