jantxakur, jan-zakur. 1) iz. Ez etxea zaintzeko, ez ehizarako, ez beste ezertarako balio ez duen txakurra, ez bada ondo jan eta animalia dotorea izateko; batez ere zakur handia denean esaten da jan-zakur.
jantxakur. 2) iz. Besteren kontura bizi den pertsona, besteren bizkar bizi dena; (adj.) bizkarroia, aprobetxategia.
Irain-hitz modura etabiltzen da, besteren kontura bizi den pertsona adierazteko; esaterako, emaztearen kontura bizi zen (gizon) jantxakur hura.