bizi-alargun. adj. Ezkontidea bizirik egonik ere, elkarrengandik apartean bizi dena.
Senar-emazteak banandu eta aparte bizi direnean, bizi-alargundu egin direla esan ohi dugu, eta ezkonkide banatu bakoitza bizi-alarguna da. Ezkonkidetik banatuta egon, apartatua edo dibortziatua bizi-alargunduta bizi da.