Igitai

igitai. iz. Uzta biltzeko edo belarra ebakitzeko lanabesa, ilargi gaztearen formako altzairuzko xafla kakotuz eta eskutoki labur batez osatua.

Igitaia aipatzen duten hainbat esaera zahar: 1) Igitaia, erreminta txikia baina astuna. 2) Jo, aita: zabala bada, pala; luzea bada, burruntzia; okerra bada igitaia; biribila bada borra. 3) Maiatzean belarra luze da eta sendo, igitaiaren hortzak ebaki dezake ondo. 4) Makur izanagatik igitaia, zuzen epaiten (ebakitzen) du lastogaia. 5) Uztailean, igitaia eskuan.